Kroatie 11.Cetina Kerk - verhaal

Cetina en zijn Kerk.

Woensdagavondnamiddag ontmoette ik Dean in Split. We zochten eerst een hotel en trokken toen de stad in. Een klein gezellig restaurantje vonden we achter de kerk van Sveti Frane (meer een konoba, in de straat Sperun, een aanrader).

Naar Knin
's Anderendaags bezochten we Split van voor naar achter en van links naar rechts. Iets na de middag trokken we verder. Ons doel was Knin. Deze stad die tijdens de bezetting door de Serviërs gedurende bijna 5 jaar de hoofdstad van hun zelf uitgeroepen republiek was, is een symboolstad. Enkele jaren nadat Knin door de Kroaten heroverd was (5 augustus 1995, nu hun Thanksgiving-day) bezocht ik Knin voor de eerste maal. Het was een dode, grijze en triestige stad. Nu is het een zeer levendige en drukke stad. Maar meer daarover elders. We waren nog maar juist vertrokken uit Split.

Lifter
Van Split naar Knin is het een kleine honderd kilometer of een kleine 2 uur rijden. Ergens onderweg staat een soldaat te liften. We stoppen, vragen waarheen hij moet. Blijkt hij ook naar Knin te moeten, waar hij woont. Er ontstaat al vlug een druk gesprek tussen Dean - de vrijwilliger - en de soldaat. Hij is een jaar of 35 en is rijschoolinstructeur bij het Kroatische Leger. Dean had me al voorgesteld om op de weg naar Knin even een omweg te maken via Cetina. Daar in de buurt staat namelijk de ruïne van wat de oudste kerk van Kroatie is. In de buurt van Cetina bots je dan ook nog eens op de hoogste berg van het land en passeer je een groot meer. Allemaal meegenomen dus, maar ziet onze derde passagier dat wel zitten ? Even vragen, geen probleem. Met z'n drieën dan maar op historische trip in het grensgebied met Bosnie.

Perucko Jezero
Na enkele kilometers verschijnt er aan onze rechterzijde een groot meer. Het Perucko Jezero is een kunstmatig gevormd meer op de Cetina-rivier. De afdamming is er gekomen om een hydro-elektrische centrale te voorzien van het nodige water. Het is een min of meer langs smal meer geworden van om en bij de 17 kilometer lang. Je kan er zwemmen, als je tegen koud water kan... De omgeving is mooi, veel groen maar niet echt volledig bebost. Er zijn nog veel open stukken, vooral rond het meer.

Vrlika, Cetina de kerk
We zetten onze tocht verder en zien de Dinara al opduiken. Deze berg die deel uitmaakt van de Dinarische Alpen, is met zijn 1831 meter de hoogste berg van Kroatie. De Dinara vinden is niet zo moeilijk, hij valt namelijk nogal op. Het kerkje van Cetina vinden daarentegen is een ander paar mouwen ! Ik mag dan al in het gezelschap zijn van een militair (of twee) en een toekomstig professor met heel wat historische kennis, ook zij zijn niet helmaal zeker van de juiste weg naar Cetina. Terecht zal ik later opmerken, het is dan ook een smal slecht baantje dat op 't eerste zicht nergens naar leidt. In een "dorpje" (meer een verzameling van enkele huizen) doen we een poging op de weg te vragen. Blijkt er niemand thuis te zijn, in gans het dorp, al staan er overal wel vensters en deuren open. Criminaliteit is hier nog niet doorgedrongen. Houden zo. Na enkele mislukte pogingen zitten we dan toch op de juiste weg. Het kerkje doet iets middeleeuws aan. Niettegenstaande het een ruïne is staat het meeste van de stenen nog op elkaar. Enkel het interieur en de ramen missen. Dat het geloof hier nog steeds leeft en diepgeworteld is zie je hier dan ook. Zo is er in deze ruïne waar iedereen vrij kan in en uitlopen een geïmproviseerde offerblok in de muur. Eigenlijk niet meer dan een nis in de muur. Hierin liggen heel wat muntstukken en branden er enkele kaarsjes. De militair en Dean er wat geld bij. Rondom het kerkje is het kerkhof. Vreemd genoeg zijn de meeste doden die hier begraven liggen Serviërs/Orthodoxe Christenen. Vreemd, daar het kerkje Rooms-Katholiek is. Het kerkje is opgedragen aan de heilige Spasa en dateert uit de negende eeuw. Na het bezoek aan de kerk van Cetina rijden we terug naar de hoofdbaan om verder naar Knin te rijden. Op het kruispuntje van de hoofdbaan en het 'baantje' naar Cetina ligt er een café/restaurant. Even iets drinken ? vraagt de Vlaming...neen geen tijd, de vrouw wacht zegt de Kroaat. Je kan dan wel militair zijn, thuis kan er maar één chef zijn natuurlijk.

KROATIE.ORG

Cetina en zijn Kerk.

KROATIE

.ORG